1 november 2023

Positieve verhalen uit de stad #3

Lisa Sove is theatermaker, voice-over en circusartiest. Ze woont alweer 37 jaar in De Pijp, maar was het liefst zo anoniem mogelijk in haar buurt. In haar werk als theatermaker en circusartiest stond ze al meer dan genoeg in de belangstelling, vond ze. Maar daar bracht corona verandering in… 

Circus in de etalage

Zonder werk slenterde Lisa in coronatijd door haar wijk. Toen ze een grote lege etalage zag, kreeg ze een idee. Mini circus in de etalage. Steeds korte optredens van 5 minuten, want er mochten niet teveel mensen bij elkaar staan. “Het was zo leuk om die lachende kindergezichten tegen de etalageruit geplakt te zien”, vertelt Lisa. “Ik ontdekte dat ik het juist extra leuk vond om kinderen in mijn eigen buurt blij te maken. Zonder steun van Fonds voor Zuid was dit er niet geweest.”

Pop-Up Circus Alphabetino in Sarphatipark

Lisa wilde meer doen voor de kinderen in haar buurt. Daarvoor diende ze een aanvraag in bij Fonds voor Zuid (van Mensen Maken Amsterdam): 3 dagen met twee uur circusactiviteiten in het Sarphatipark. Het zat haar mee. Het was prachtig weer die drie dagen in de herfstvakantie van 2022. Meer dan 120 kinderen konden kiezen uit tien verschillende acts. Ze jongleerden, liepen over een touw, bouwden een menselijke piramide en nog veel meer. “Juf, juf, kijk dan wat ik kan!” was de meest gehoorde kreet die middag. Wat had iedereen onverwacht een lol.  

Spontaan samen meedoen 

De deelnemers waren buurtkinderen die met hun (groot)ouders door het park liepen. Anders dan bij haar normale workshops deden nu ook de ouders vaak spontaan mee. “Het mooie aan het circus is dat je ook elkaars hulp nodig hebt. Er ligt bijvoorbeeld een boek met tekeningen van verschillende menselijke piramides. Kinderen gaan bladeren in het boek en op zoek naar andere kinderen om de gekozen piramide te kunnen maken. Zonder problemen lopen ze nu op vreemde kinderen af. Daar leren ze weer contact maken. Dat is tegenwoordig voor kinderen steeds moeilijker met al die ‘alleentijd’ achter een schermpje”, vertelt Lisa.  

Met dank aan de vrijwilliger 

Zoveel kinderen kon Lisa natuurlijk niet alleen in de gaten houden, dus ging ze op zoek naar vrijwilligers. Nog een hele klus, want daar had ze nog geen netwerk in. Uiteindelijk hielpen ouders van een nabije basisschool, mensen van Stadsdorp en via de vrijwilligerscentrale een ‘nieuwe Nederlander’ en iemand die zonder werk thuis zit. Lisa: “Het is mooi om kinderen hand in hand met een – voor hen – onbekende vrouw van Stadsdorp op een touw te zien balanceren. Ze hadden er samen zoveel plezier in.

Mooie contacten 

Tot slot vertelt Lisa: “Ik heb heel wat mooie contacten overgehouden aan mijn buurtactiviteiten. Zo is mij ondertussen gevraagd een bijdrage te leveren aan diverse andere activiteiten. Ook had ik een echte klik met een van de vrijwilligers. Die helpt mij nu vaker. Het voelt goed om niet meer anoniem te zijn in mijn buurt.” 

Tekst: Astrid Custers
Beelden Lisa: Vere Maagdenberg
Beelden activiteiten: Rob Godfried